Catedral de la Virgen María (Onze Lieve Vrouwe Catedral)

Divisor Vertical

Es el edificio gótico de este tipo más grande en Bélgica (118 m de largo, 53,50 m de ancho, 40 m de alto). Fue construida en el año 1352-1521 y nunca fue terminada según los supuestos originales, como lo evidencia una de las torres inferiores. Esta es una de las iglesias góticas más hermosas de Bélgica y fue construida en gran parte por Jan y Peter Appelmans en la primera mitad del siglo XV. Su torre de 125 metros de altura domina el horizonte de Amberes.

El interior de la iglesia es particularmente impresionante: 7 naves sostenidas por 125 columnas, 128 ventanas (55 vidrieras), torres norte y sur, linterna octogonal en la intersección de la nave y los transeptos, coro, deambulatorio y 11 capillas: estos números dan una idea de lo masivo que es este edificio. En el lugar donde hoy se levanta la catedral, había una pequeña capilla dedicada a la Santísima Virgen María, que pasó a ser iglesia parroquial en el año 1124. En el siglo XII fue sustituida por una iglesia románica de mayor tamaño. En su lugar, en el año 1352, se inició la construcción de la Catedral de la Santísima Virgen María. La iglesia de nueva construcción, que debía convertirse en el templo más grande de los Países Bajos, debía tener desde el principio dos torres de igual altura. En 1521, después de 170 años de construcción, se completó la catedral.

Obras de Rubens - tesoros del arte sacro

W 1533 roku kościół został uszkodzony przez pożar. Cały wysiłek włożono w jego odbudowę i plany rozbudowy drugiej wieży, która osiągnęła tylko połowę swojej wysokości, zostały zarzucone. W roku 1559 kościół stał się główną świątynią biskupstwa Antwerpii i uzyskał tytuł katedry. Stracił go w latach 1801-1961, kiedy to biskupstwo zostało zlikwidowane.
Pożar z 1533 roku, atak ikonoklastów z roku 1566, a także fakt, iż w 1581 roku kościół przeszedł pod administrację protestantów, spowodowały, że nie przetrwał żaden element średniowiecznego wystroju świątyni.

W 1794 roku, podczas Rewolucji Francuskiej, kościół został ponownie splądrowany i zniszczony. Władze francuskie, w roku 1798, nosiły się z zamiarem wyburzenia tej wspaniałej budowli. Na szczęście okupacja nie trwała długo i już w 1816 roku zrabowane skarby zaczęły wracać do świątyni. Współczesne wnętrze to wystrój barokowy. W kościele zgromadzono niezliczoną ilość wspaniałych rzeźb i obrazów. Wszystkie one pozostają jednak w cieniu doskonałych prac Rubensa.

El interior de la Catedral de Nuestra Señora encanta con la multitud de obras de arte sacro, incluidas las pinturas de Pedro Pablo Rubens. También podrás admirar hermosos vitrales, un púlpito monumental y una magnífica platea.

Piotr Paweł Rubens Podniesienie krzyża

El artista pintó esta magnífica obra en los años 1609-1610. Hasta el 1794 este enorme cuadro (460 × 340 cm), con paneles laterales (460 × 150 cm), formaba parte del altar de la iglesia de San Walburga, que fue demolida. El tríptico fue robado por los franceses. Sólo después de su derrota en 1815 regresó a Amberes. Desde el año 1816 ocupa un lugar central en la Catedral de la Santísima Virgen María.

El gran tamaño permitió a Rubens crear una composición dinámica sin restricciones. El resultado es una obra de estilo tradicional flamenco, pero con elementos del arte barroco. Ésta fue la influencia de la estancia de ocho años de Rubens en Italia.

El panel central, muy expresivo, muestra a nueve hombres llevando la cruz con Cristo, colocados en diagonal. Los paneles laterales complementan toda la escena. En el lado izquierdo, en la parte superior, se encuentran María y el apóstol Juan. En el rostro de María no hay ningún signo de sufrimiento ni de miedo, sino más bien de reflexión. La escena en la parte inferior del ala izquierda muestra a una mujer amamantando a un niño pequeño. Ella parece aterrorizada por toda la situación.

Cuando está cerrado, el tríptico muestra las figuras de cuatro santos asociados a la iglesia de San Walburga. En el lado izquierdo se encuentra el Saint Amand y San Walburga, y a la derecha se puede ver St. Catalina y Santa Eligiusz.

Piotr Paweł Rubens Zdjęcie z krzyża

Tryptyk namalowany przez Rubensa po powrocie z Włoch. Powstawał w latach 1611-1614. Jest to również jak w przypadku tryptyku Podniesienie krzyża monumentalne dzieło. Panel środkowy ma wymiary 421 × 311 cm, panele boczne 421 × 153 cm. Obraz charakteryzuje się nietypowym dla tego artysty spokojnym i wzruszającym realizmem, przejętym od Caravaggia.

W centrum obrazu widnieje oślepiająco białe, umęczone ciało Chrystusa, otoczone przez żałobników i postacie usiłujące je delikatnie zdjąć. Stopa Chrystusa spoczywa na ramieniu Marii Magdaleny, która wyciera ją włosami. Ciało Jezusa owijane jest w biały całun.

Lewy panel przedstawia Marię oraz będącą w stanie błogosławionym Elżbietę, która urodzi Jana Chrzciciela. Obie kobiety są w obecności mężów Józefa i Zachariasza.

Na prawym panelu Maria przekazuje w ręce arcykapłana Szymona małego Jezusa. Przed Szymonem klęczy Józef, trzymając w rękach dwa gołębie ofiarne.

Tryptyk po zamknięciu po lewej stronie prezentuje legendę o św. Krzysztofie. Prawy panel przedstawia pustelnika, który wskazuje mu lampą drogę w ciemności.

Tryptyk Rubensa Zmartwychwstanie powstawał w latach 1611-1612. Został przeznaczony do grobowca przyjaciela artysty, drukarza Jana Morteusa. Ukazuje on wyniosłego, triumfującego Chrystusa, niosącego czerwoną, łopocącą chorągiew. Chrystus powstał ze skalistego grobu. Takie przedstawienie grobu Jezusa było nowością, ponieważ do tej pory w sztuce panowała praktyka przedstawiania grobu Chrystusa jako sarkofagu. Na panelach bocznych Rubens sportretował św. Jana Chrzciciela oraz św. Martynę. Święty Jan stoi u brzegu Jordanu, leżący na ziemi miecz symbolizuje jego ścięcie. Święta trzyma w ręku gałązkę palmową jako znak jej męczeństwa. Na panelach zewnętrznych ukazane są piękne anioły. Stoją one zwrócone plecami do podwójnych drzwi, które wydają się otwarte. Czy to drzwi do wiecznego życia?.

Wniebowstąpienie Najświętszej Marii Panny to czwarty obraz Rubensa znajdujący się w kościele Najświętszej Marii Panny w Antwerpii. To imponujące olejne dzieło (490 × 325 cm) zdobi ołtarz główny. Jest ono poświęcone patronce kościoła. Obraz przedstawia unoszoną przez aniołki Maryję, której oczy zwrócone są wyczekująco ku niebu. U góry dwa anioły próbują ukoronować ją koroną z róż. Poniżej przy porzuconym grobie postaci dwunastu Apostołów i trzech kobiet, które były obecne przy śmierci Maryi.