Diksmuide
|
Divisor Vertical
es una pequeña ciudad de la provincia de Flandes Occidental. Sus orígenes se remontan al siglo IX, cuando se estableció el asentamiento franconiano de Dicasmutha cerca del río Yser, que recibió los derechos de ciudad en el siglo XII. A lo largo de los siglos, Diksmuide ha sufrido muchas guerras. Desde las guerras del siglo XV entre Holanda, Francia, España y Austria, hasta la hecatombe de la Primera Guerra Mundial.
16 octubredziernika 1918 roku rozpoczęły się walki z wojskami niemieckimi. W wyniku wyniszczających ataków i bombardowań Diksmuide spotkał taki sam los jak Ieper, z miasta pozostały jedynie zgliszcza. W roku 1920 rozpoczęła się żmudna odbudowa i próba przywrócenia miastu dawnego wyglądu.
Jak na niewielkie miasto znajdziemy tu kilka naprawdę ciekawych atrakcji, takich jak kościół św. Mikołaja, ratusz, niewielki beginaż, czy budynek dawnego targu rybnego. |
Sin embargo, los lugares más impresionantes son aquellos que recuerdan la pesadilla de la Primera Guerra Mundial. El inusual museo Ijzer, donde en 22 pisos hay exhibiciones de guerra, trincheras de muerte oscuras donde los soldados belgas vivieron y murieron durante varios años, y el cementerio de guerra alemán Vladslo.
Iglesia St. Nicolás
1089- Diksmuide staje się samodzielną parafią.
|
1144- powstaje kościół św. Mikołaja.
1333- romańska kaplica zostaje zniszczona w pożarze, w jej miejsce powstaje gotycki kościół halowy. 1566- zebrane w kościele skarby przetrwały ataki ikonoklastów. |
1668- ponowny pożar kościoła. Odbudowana wieża kościoła uzyskuje obecny kształt.
1919- odbudowa zniszczonego kościoła. 1940- po ciężkim bombardowaniu z kościoła św. Mikołaja pozostają tylko ściany. |
Obecny kościół to rekonstrukcja gotyckiej budowli z ozdobną wieżą z XVII wieku. Na przestrzeni wieków w kościele zgromadzono wiele wspaniałych dzieł sztuki, takich jak sakramentarium (1614), chrzcielnica (1626), stalle, czy będący częścią ołtarza głównego obraz, który namalował Jacob Jordaens (1644). Niestety skarby, którym udało się przetrwać czasy Ikonoklastów, zostały zniszczone podczas ciężkiego bombardowania w 1940 roku. Wspaniała chrzcielnica to kopia tej stworzonej, w 1626 roku przez Jana van der Carre, dla kościoła parafialnego w Diksmuide.
Beaterio
En el siglo XIII, las mujeres seculares se aislaron del resto de la sociedad para llevar una vida independiente. Establecieron el suyo en el borde norte pantanoso de Diksmuide. Había una capilla, enfermería y varias casas residenciales. La tarjeta de 1697 era un código de conducta y presentaba detalles de la vida de una comunidad cerrada de beguinas. Beguinas tan pronto como llegues a Beaterio e hizo votos de castidad y obediencia.
Habitantes beateriocuidaban de los enfermos, enseñaban religión y confeccionaban encajes. Después de la Primera Guerra Mundial beaterio ha sido completamente reconstruido en base a planos antiguos. Desafortunadamente, las beguinas desaparecieron. Hoy beaterio es propiedad de la organización De Lovie y está habitada por personas con discapacidad intelectual.
Historia de Diksmuide durante la Primera Guerra Mundial
|
Museo Ijzer |
Divisor Vertical
La torre original se construyó en 1930 como un monumento de guerra dedicado a los soldados que murieron en el frente de Flandes Occidental durante la Primera Guerra Mundial. Durante muchos años, la torre fue considerada un símbolo de los nacionalistas flamencos. En el año 1946 explotó en circunstancias misteriosas.
|
W 1965 roku, po 13 latach, ukończono budowę nowego, wspaniałego monumentu. 84-metrowa wieża, będąca najwyższym pomnikiem pokoju w Europie, mieści ciekawe muzeum (Wojny, Pokoju, flamandzkiej emancypacji). Na 22 piętrach zgromadzono wiele wojennych eksponatów, takich jak broń czy mundury. Historyczne zdjęcia ukazują cierpienie żołnierzy i ludności cywilnej. Zwiedzanie muzeum rozpoczyna się od wjechania na szczyt budowli. Z jej tarasu rozciąga się wspaniały widok na cały region od Nieuwpoort do Passchendaele, Ypres, Poperinge i Ploegsteert.
Wieża usytuowana wzdłuż rzeki Yser w Diksmuide ozdobiona jest literami AVV-VVK (Wszytko dla Flandrii-Flandria dla Chrystusa), przed wejściem widnieje napis Nigdy więcej Wojny. Motto muzeum brzmi: Co pozostało z życia?. Co pozostało z Kraju?.
Wieża usytuowana wzdłuż rzeki Yser w Diksmuide ozdobiona jest literami AVV-VVK (Wszytko dla Flandrii-Flandria dla Chrystusa), przed wejściem widnieje napis Nigdy więcej Wojny. Motto muzeum brzmi: Co pozostało z życia?. Co pozostało z Kraju?.
|
Dirección:
IJzerdijk 49, 8600 Diksmuide |
Precio de la entrada:
8 Euro |
Horario de apertura:
styczeń-luty-marzec-październik-listopad-grudzień: od 9.00 do 17.00
(sobota, niedziela i święta państwowe: od 10.00 do 17.00)
kwiecień-maj-czerwiec-lipiec-sierpień-wrzesień: od 9.00 do 18.00
(sobota, niedziela i święta państwowe: od 10.00 do 18.00)
Zamknięte w dniu 24/25/31/31 grudnia, 01/02 stycznia + 3 tygodnie po świętach Bożego Narodzenia.
Ostatnie wejście na godzinę przed zamknięciem.
styczeń-luty-marzec-październik-listopad-grudzień: od 9.00 do 17.00
(sobota, niedziela i święta państwowe: od 10.00 do 17.00)
kwiecień-maj-czerwiec-lipiec-sierpień-wrzesień: od 9.00 do 18.00
(sobota, niedziela i święta państwowe: od 10.00 do 18.00)
Zamknięte w dniu 24/25/31/31 grudnia, 01/02 stycznia + 3 tygodnie po świętach Bożego Narodzenia.
Ostatnie wejście na godzinę przed zamknięciem.
1914-1918 OKOPY ŚMIERCI
To miejsce szczególne, przypominające o hekatombie I Wojny Światowej, która w sposób szczególny doświadczyła Diksmuide. Miasto, które znalazło się na linii frontu zostało, podobnie jak Ieper, niemal doszczętnie zniszczone przez wojska niemieckie.
Istniejące do dziś okopy śmierci usytuowane wzdłuż rzeki Ijzer, zaledwie 100 metrów od okopów wroga są ostatnią zachowaną częścią systemu umocnień z czasów I Wojny Światowej.
Dziś te kilkaset metrów umocnień przypomina o okropieństwach wojny, stwardniałe na kamień stuletnie worki z piaskiem, zabezpieczające wąskie okopy, wyznaczały miejsce, w którym przez cztery lata żyli i ginęli belgijscy żołnierze.
Istniejące do dziś okopy śmierci usytuowane wzdłuż rzeki Ijzer, zaledwie 100 metrów od okopów wroga są ostatnią zachowaną częścią systemu umocnień z czasów I Wojny Światowej.
Dziś te kilkaset metrów umocnień przypomina o okropieństwach wojny, stwardniałe na kamień stuletnie worki z piaskiem, zabezpieczające wąskie okopy, wyznaczały miejsce, w którym przez cztery lata żyli i ginęli belgijscy żołnierze.
|
Dirección:
Dodengang, Ijzerdijk 65 Precio de la entrada: 4 Euro
|
Horario de apertura:
1 kwietnia-15 listopada 10.00-18.00 16 listopada-31 marca, wtorki i czwartki 9.30-16.00 Ostatnie wejście na pół godziny przed zamknięciem |
|
Niemiecki cmentarz
wojenny Vladslo |
Divisor Vertical
Ubicado a unos tres kilómetros de la ciudad de Vladslo, cerca de Diksmuide en Bélgica, es el lugar de descanso de los soldados alemanes que murieron en la Primera Guerra Mundial.
|
"Groby żołnierzy są najwspanialszymi kaznodziejami pokoju"
Albert Schweitzer laureat Pokojowej Nagrody Nobla
Albert Schweitzer laureat Pokojowej Nagrody Nobla
Al final de la Primera Guerra Mundial, había 678 cementerios militares alemanes en Bélgica, donde 134 miles de soldados alemanes caídos fueron enterrados. En 1925, el número de cementerios se redujo a 128, y finalmente, en virtud de un acuerdo internacional, se crearon cuatro cementerios en las ciudades: Hooglede (8246 soldados caídos), Langemark (44.249 muertos, incluido 25 miles en una fosa común), Menen (47.864 asesinado) y en Vladslo (25.645 enterrado).
El cementerio de Vladslo, al igual que otros cementerios alemanes, contrasta claramente con los cementerios ingleses y estadounidenses. No hay orgullo en los héroes, no hay eslóganes elevados, se ve que es un cementerio de los derrotados. Losas de piedra oscura, cada una grabada con los nombres, apellidos, rangos y fechas de muerte de veinte soldados.
Además, el estado de ánimo se ve acentuado por la escultura los padres afligidos de Käthe Kollwitz por la famosa escultora alemana, cuyo hijo menor, Peter, fue asesinado cerca de Diksmuide 23 octubre 1914. Esta escultura simboliza el dolor y el sufrimiento de todos los padres que perdieron a sus hijos en la guerra. Peter Kollwitz fue enterrado en una de las tumbas frente al monumento.
Cerca del cementerio se encuentra el museo Käthe Kollwitz, que cuenta la historia de su hijo Peter, un joven soldado que murió pocos días después de llegar a Diksmuide. También hay una historia sobre Käthe, la famosa escultora alemana, sobre su sufrimiento tras la muerte de su amado hijo, sobre el pacifismo que se manifestó en sus obras creadas en Alemania en las décadas de 1930 y 1940. En 1942 el nieto de Käthe, Peter fue asesinado en el frente ruso, y ella misma murió el 22 abril 1945 sin ver el final de la guerra que tanto odiaba.
Además, el estado de ánimo se ve acentuado por la escultura los padres afligidos de Käthe Kollwitz por la famosa escultora alemana, cuyo hijo menor, Peter, fue asesinado cerca de Diksmuide 23 octubre 1914. Esta escultura simboliza el dolor y el sufrimiento de todos los padres que perdieron a sus hijos en la guerra. Peter Kollwitz fue enterrado en una de las tumbas frente al monumento.
Cerca del cementerio se encuentra el museo Käthe Kollwitz, que cuenta la historia de su hijo Peter, un joven soldado que murió pocos días después de llegar a Diksmuide. También hay una historia sobre Käthe, la famosa escultora alemana, sobre su sufrimiento tras la muerte de su amado hijo, sobre el pacifismo que se manifestó en sus obras creadas en Alemania en las décadas de 1930 y 1940. En 1942 el nieto de Käthe, Peter fue asesinado en el frente ruso, y ella misma murió el 22 abril 1945 sin ver el final de la guerra que tanto odiaba.