|
Wzgórze Cointe |
Divisor Vertical
Międzynarodowy Kongres Weteranów I Wojny Światowej, który odbył się w 1925 roku w Rzymie wybrał Liege jako miejsce, gdzie miał powstać monumentalny pomnik upamiętniający współpracę żołnierzy alianckich i cierpienie ludów w latach Wojny 1914-1918.
|
Pomnik według projektu Josepha Smolderena z Antwerpii staną na wzgórzu Cointe, w miejscu widocznym z każdego punktu Liege. Pomnik ten składa się z części religijnej, czyli kościoła Najświętszego Serca, którego budowa rozpoczęła się 21 czerwca 1925 roku, oraz części cywilnej, czyli 75-metrowej wieży, która zaczęła powstawać we wrześniu 1928 roku. Inauguracja otwarcia miała miejsce 21 lipca 1937 roku.
W krypcie znajdują się pomniki żołnierzy belgijskich, francuskich, rumuńskich i hiszpańskich, natomiast na placu otoczonym filarami umieszczono pomniki włoski, grecki, polski, angielski i rosyjski. Każdego roku 15 sierpnia, w dniu Święta Wojska Polskiego, Polonia składa kwiaty pod polskim pomnikiem na Cointe.
Przez dziesięciolecia ten wspaniały monument, wystawiony bohaterom, wrósł w panoramę Liege. Stał się jednym z jego symboli. Jednak upływ czasu nadwyrężył konstrukcje obu budowli. Monument cywilny doczekał się remontu, znalazły się na to pieniądze. Kościół od lat stoi zamknięty. Środków na remont brak. Istnieje niebezpieczeństwo, że ten wspaniały pomnik podzieli los kościołów, które w Liege burzono lub desakralizowano. Kościół św. Antoniego, który przestał być miejscem kultu w 1977 roku, dziś służy jako miejsce wernisaży, kościół św. Krzyża od lat zamknięty (podobno zgromadzono już środki ok. 20 milionów dolarów na remont), kościół św. Jana Ewangelisty, zamknięty z powodu groźby zawalenia. Setki lat historii, o której się nie pamięta.
Ostatnio pojawiła się informacja, że świątynia zostanie sprzedana. Wśród głównych kupców wymieniany jest holenderski milioner Arthur Paes. Podziwiając jak odrestaurował zamek Le Fy w Esneux można mieć nadzieję, że wspaniały kościół na Cointe również doczeka się renowacji. Jednak nie będzie już służył jako miejsce kultu, lecz jako obiekt społeczno-ekonomiczny, czy ekonomiczno-kulturalny.
