Piąta największa świątynia na świecie
Narodowa Bazylika Najświętszego Serca w Brukseli |
Divisor Vertical
Jej historia zaczyna się w 1880 roku. Z okazji pięćdziesiątej rocznicy niepodległości Belgii, król Leopold II postanawia uczynić z płaskowyżu Koekelberg dzielnicę królewską.
|
Początkowo, zainspirowany dzielnicą Sorbony w Paryżu, chciał tu wznieść Panteon Narodowy, jednak gdy projekt ten uzyskał małe poparcie, monarcha zaproponował wybudowanie sanktuarium narodowego.
Kamień węgielny pod budowę nowej, monumentalnej świątyni został położony przez króla w 1905 roku z okazji siedemdziesiątej piątej rocznicy niepodległości Belgii. Rozpoczęto budowę fundamentów według, sporządzonego w 1903 roku, projektu Pierre'a Langerocka, który przewidywał ogromny budynek w stylu neogotyckim.
Kamień węgielny pod budowę nowej, monumentalnej świątyni został położony przez króla w 1905 roku z okazji siedemdziesiątej piątej rocznicy niepodległości Belgii. Rozpoczęto budowę fundamentów według, sporządzonego w 1903 roku, projektu Pierre'a Langerocka, który przewidywał ogromny budynek w stylu neogotyckim.
I Wojna Światowa wyczerpała fundusze królestwa, zmienił się również gust architektoniczny. Rezygnacja z projektu Langerocka wymusiła poszukiwania architekta, który zaprojektuje świątynie od nowa. Ostatecznie zdecydowano się na projekt, w stylu art-deco, autorstwa Alberta Van huffel, architekta z Gandawy. W 1919 roku kardynał Mercier poświęcił kościół ofiarom wojny. W 1930 roku rozpoczęto budowę apsydy, którą otwarto dla potrzeb kultu w 1935 roku. Jest to również data śmierci Alberta Van huffel, którego zastąpił inżynier Paul Rome. Po wybuchu II Wojny Światowej prace ponownie wstrzymano do września 1944 roku.
Świątynia została konsekrowana w 1951 roku, przez kardynała Van Roey'a. W 1952 roku papież Pius XII przyznał nowemu kościołowi tytuł Bazyliki Mniejszej. 11 listopada 1970 roku wielka uroczystość wieńczy koniec budowy bazyliki.
Narodowa Bazylika Najświętszego Serca w Brukseli jest piątym pod względem wielkości kościołem na świecie i największym w stylu art-deco. Budowla jest wykonana z uzbrojonego betonu pokrytego cegłą, terakotą, oraz różnymi rodzajami marmuru, parkietem i niebieskim kamieniem. W obu wieżach znajduje się pięć dzwonów: Ulrich, Gabrielle, Isidorus-Maria, Joseph, oraz wielki dzwon pokoju Balduinus. Imponujące rozmiary tej monumentalnej świątyni przedstawiają się następująco:
Nawa centralna- 164 metry
Transept- 107 metrów
Galerie znajdują się na wysokości 10 metrów
Zwieńczenie sklepienia 29 metrów
Szczyt kopuły- 90 metrów
Galeria zewnętrzna-50 metrów
Transept- 107 metrów
Galerie znajdują się na wysokości 10 metrów
Zwieńczenie sklepienia 29 metrów
Szczyt kopuły- 90 metrów
Galeria zewnętrzna-50 metrów
