BEGINAŻE
Beginaż, fot. PM
|
Beginaż, fot. PM
|
Beginaż, fot. PM
|
W 1245 roku pojawiła się pierwsza wzmianka o beginkach w Mechelen. Mieszkały one w beginażach, miały wiele wspólnego z siostrami. Podobnie jak one zamieszkiwały w zamkniętej społeczności, ślubowały posłuszeństwo, czystość, ale nie ubóstwo.
W średniowieczu Beginki były niezamężnymi kobietami, które poświęcały swe życie Bogu, bez składania ślubów zakonnych. W XIII wieku zakładały zamknięte wspólnoty ( beginaże ), odpowiadające ich potrzebom duchowym i materialnym.
Domy beginek we Flandrii tworzą zespoły architektoniczne złożone z domów mieszkalnych, kościołów, budynków gospodarczych oraz terenów zielonych, zgodnie z koncepcją przestrzenną miasta lub wsi na terenie, której się znajdują. Zbudowane są w stylu typowym dla flamandzkiego regionu kulturowego i stanowią cenne świadectwo tradycji beginek, która rozwinęła się w średniowieczu, w Europie Północno - Zachodniej.
Beginaże powstawały w okresie krucjat, kiedy to wielu mężczyzn nie wracało z wypraw. Były to swego rodzaju miasta w mieście. Posiadały własną piekarnię, browar, dom pielęgniarek czy kościół. Beginażem zarządzała tzw. Grand Mistress, która organizował codzienne życie beginek.
W średniowieczu Beginki były niezamężnymi kobietami, które poświęcały swe życie Bogu, bez składania ślubów zakonnych. W XIII wieku zakładały zamknięte wspólnoty ( beginaże ), odpowiadające ich potrzebom duchowym i materialnym.
Domy beginek we Flandrii tworzą zespoły architektoniczne złożone z domów mieszkalnych, kościołów, budynków gospodarczych oraz terenów zielonych, zgodnie z koncepcją przestrzenną miasta lub wsi na terenie, której się znajdują. Zbudowane są w stylu typowym dla flamandzkiego regionu kulturowego i stanowią cenne świadectwo tradycji beginek, która rozwinęła się w średniowieczu, w Europie Północno - Zachodniej.
Beginaże powstawały w okresie krucjat, kiedy to wielu mężczyzn nie wracało z wypraw. Były to swego rodzaju miasta w mieście. Posiadały własną piekarnię, browar, dom pielęgniarek czy kościół. Beginażem zarządzała tzw. Grand Mistress, która organizował codzienne życie beginek.
Beginaż, fot. PM
|
Beginaż, fot. PM
|
Beginaż, fot. PM
|
Bogate, oraz pochodzące z arystokratycznych rodzin beginki mogły wybudować własny dom w beginażu lub go kupić. Biedniejsze beginki wynajmowały w takich domach pokoje i często stawały się w nich służbą. Mogły także zamieszkać w tzw. konwentach, wybudowanych za pieniądze bogatych sponsorów. Beginki tu mieszkające miały w zamian modlić się za darczyńcę lub jego rodzinę. Biedniejsze beginki aby się utrzymać musiały pracować. Dlatego rozwinęło się tutaj wyrabianie koronek. Beginki włożyły wielki wkład w rozwój koronkarstwa w Mechelen.
Od 1286 roku w Mechelen były dwa beginaże. Duży beginaż został zbudowany na zewnątrz murów miejskich ( na zewnątrz Gatherine Gate - Katelijnepoort ), ale pod koniec XVI wieku beginki przeniosły się wewnątrz murów miejskich. Natomiast mały beginaż zawsze znajdował się wewnątrz murów ( w sąsiedztwie kościoła św. Katarzyny - sint - katelijnekerk ).
Od 1286 roku w Mechelen były dwa beginaże. Duży beginaż został zbudowany na zewnątrz murów miejskich ( na zewnątrz Gatherine Gate - Katelijnepoort ), ale pod koniec XVI wieku beginki przeniosły się wewnątrz murów miejskich. Natomiast mały beginaż zawsze znajdował się wewnątrz murów ( w sąsiedztwie kościoła św. Katarzyny - sint - katelijnekerk ).
Fot. PM
W późniejszym czasie w pobliżu Mechelen rozpoczęto budowę kościoła, który wkrótce został ukończony. Naokoło kościoła zaczęły powstawać domy. Ich liczba przyrastała w bardzo dużym tempie tak, że w krótkim czasie utworzyło się tu małe miasto zamieszkiwane przez kilka tysięcy Beginek, i całe otoczone murem. W 1572 roku heretycy podłożyli ogień pod beginaż. Jednak wyrządził on tylko nieznaczne szkody. Niestety, kilka lat później, splądrowali oni Beginaż niszcząc go prawie całkowicie. Cywilne wojny obróciły Beginaż w ruinę, dlatego Beginki w 1595 roku zakupiły część gruntów wewnątrz murów miejskich i zapoczątkowały budowę kościoła, którą prowadził Jacques Franquart, architekta z Brukseli, który jednak zmarł przed dokończeniem budowy kościoła.
W 1640 roku Lucas Faydherbe zobowiązał się kontynuować budowę kościoła i ukończył ją w 1674 roku. Wymiary kościoła to 216 stóp długości, 119 szerokości, 73 wysokości.
Na zewnątrz kościoła Faydherbe stworzył rzeźbę z marmuru, przedstawiającą postać św Katarzyny a powyżej postać Wiecznego Ojca. Rzeźba św. Katarzyny wydatnie ucierpiała podczas rewolucji. Jej głowę całkowicie zdewastowano. Została ona zastąpiona przez tą wyrzeźbioną przez Brocksteyns, pupila Faydherbe.
W 1640 roku Lucas Faydherbe zobowiązał się kontynuować budowę kościoła i ukończył ją w 1674 roku. Wymiary kościoła to 216 stóp długości, 119 szerokości, 73 wysokości.
Na zewnątrz kościoła Faydherbe stworzył rzeźbę z marmuru, przedstawiającą postać św Katarzyny a powyżej postać Wiecznego Ojca. Rzeźba św. Katarzyny wydatnie ucierpiała podczas rewolucji. Jej głowę całkowicie zdewastowano. Została ona zastąpiona przez tą wyrzeźbioną przez Brocksteyns, pupila Faydherbe.
WNĘTRZE KOŚCIOŁA
Fot. PM
|
Wielki barokowy ołtarz wykonany z czarno białego marmuru jest dziełem J.Van der Steen. W ołtarzu występują naprzemiennie dwa obrazy. Pierwszy, to obraz Marriage of St. Catherine będący dziełem Boyermans ( jest to kopia obrazu Rubensa wiszącego w kościele Augustin Fathers w Antwerpii ). Drugi obraz to dzieło Lucasa Francois pod tytułem Assumption of the Virgin. Pierwszy z nich można oglądać w wielkim ołtarzu od świąt wielkanocnych aż po dzień wszystkich świętych, drugi od dnia wszystkich świętych do świąt wielkanocnych.
|
Kościół, fot. PM
|
Kościół, fot. PM
|
Kościół, fot. PM
|
W czasach świetności w beginażach Mechelen żyło nawet 2000 beginek. Ostatnia beginka zamieszkująca beginaż zmarła pod koniec XX wieku. Z pierwszego dużego beginażu poza murami miasta, który został zniszczony w 1560 roku, nic nie pozostało. Natomiast ten z XVI wieku jest dobrze zachowany. Różni się on znacznie od beginaży z Antwerpii, Brugii czy Leuven. Istniejące budynki z cegły i piaskowca pochodzą z okresu od XVI do XVIII wieku. Zamknięty charakter beginażu, jak to jest w innych miastach, może być tutaj wyczuwalny tylko dzięki wąskim uliczkom. Bramy, oraz mury oddzielające beginaż od świata zewnętrznego zostały zniszczone w XVIII wieku. Wtedy też w beginażu zaczęli zamieszkiwać świeccy mieszkańcy Mechelen.
Spacer wąskimi uliczkami dużego beginażu sprawia naprawdę wielką przyjemność. Cisza i odosobnienie pozwalają na odpoczynek od wielkomiejskiego zgiełku. Dla wielbicieli piwa ukoronowaniem tego spaceru będzie zapewne wizyta w istniejącym na terenie beginażu browarze Het Anker.
Spacer wąskimi uliczkami dużego beginażu sprawia naprawdę wielką przyjemność. Cisza i odosobnienie pozwalają na odpoczynek od wielkomiejskiego zgiełku. Dla wielbicieli piwa ukoronowaniem tego spaceru będzie zapewne wizyta w istniejącym na terenie beginażu browarze Het Anker.
Beginaż, fot. PM
|
Beginaż, fot. PM
|
Beginaż, fot. PM
|
